ویروس کرونا علاوه بر اینکه بر زندگی میلیون ها انسان تاثیر گذاشته، با دامنه علائم طولانی و فزاینده ای که دارد همچنان سلامت جسمی بسیاری از مردم را تهدید می کند. در حالی که از رایج ترین و کلاسیک ترین علائم ویروس کشنده مطلع هستیم، اما یک مطالعه اخیر ادعا کرده است کووید-19 همچنین می تواند بر سیستم اسکلتی عضلانی بدن انسان تاثیر بگذارد و منجر به درد زیادی شود. درد عضلانی که به آن میالژی نیز گفته می شود به عنوان یکی از علائم احتمالی کووید-19 مطرح شده است.

علائم کلاسیک کووید-19
از روزی که اخبار ویروس کرونا در جهان منتشر شده، مردم علائم مختلف و متنوعی را تجربه کرده اند. اگرچه افزایش و گسترش این فهرست همچنان ادامه دارد، اما برخی از علائم رایج همچنان یکسان هستند. از برخی کلاسیک ترین علائم کووید-19 می توان به تب، سرفه خشک، گلو درد، آبریزش و گرفتگی بینی، درد قفسه سینه و تنگی نفس اشاره کرد.

ارتباط درد عضلات یا کمر با کووید-19
میالژی یا درد عضلانی نوعی بیماری است که به موجب آن بیمار ممکن است در رباط ها، تاندون ها و فاشیا، بافت های نرم عضلات، استخوان ها و اندام ها درد احساس کند. بر اساس گزارش اخیر سازمان بهداشت جهانی 55 هزار و 924 مورد تایید شده کووید-19 در چین نشان می دهد 14.8 درصد از بیماران میالژی یا آرتروژیا (درد مفصل) را تجربه کرده اند. اگرچه درصد افرادی که با علائم شایع دیگر دست و پنجه نرم می کنند بسیار بیشتر است، اما درد عضلانی به عنوان یکی از علائم کووید-19 بیشتر از گلودرد، سردرد و لرز شناخته شده است.

در مطالعه ای که در انستیتوهای ملی بهداشت پزشکی در کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده منتشر شده میالژی به عنوان یک علامت رایج در بیماران مبتلا به عفونت های ویروسی مانند کووید-19 و آنفلوانزا شناخته شده است.

علائم کمتر شناخته شده کووید-19
علاوه بر درد عضلانی و کمر علائم کووید-19 کمتر شناخته شده دیگری نیز وجود دارد که یا نادیده گرفته شده اند یا هنوز شناخته نشده اند، برخی از علائم کمتر شناخته شده یا خفیف عبارتند از:
معده درد، مه مغزی یا گیجی و عفونت چشم به ویژه ورم ملتحمه

راه های جلوگیری از آن
اگر علائم در شما بروز کرد باید حداقل یک هفته خود را قرنطینه کنید. در صورتی که با شخصی زندگی می کنید که علائمی از خود نشان داده است، باید از او بخواهید خود را قرنطینه کند و خود شما نیز باید به مدت 14 روز قرنطینه شوید. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است، بنابراین فاصله اجتماعی و تمام اقدامات احتیاطی از جمله زدن ماسک و شست و شوی مکرر دست ها را فراموش نکنید، نه فقط برای ایمنی خود بلکه برای امنیت دیگران.

چه ارتباطی بین گروه خونی افراد با شدت ابتلای آنها به بیماری کرونا وجود دارد؟

درمورد عواملی که خطر ابتلا به بیماری کرونا (Covid-19) را بیشتر می‌کنند (مانند بالابودن سن، ابتلا به بیماری‌های زمینه‌ای و ضعف سیستم ایمنی بدن) مطالب زیادی را خوانده و شنیده‌ایم؛ ولی آنچه در این میان تازگی دارد و شاید برایتان غیرمنتظره باشد، ارتباط میان گروه خونی افراد با احتمال ابتلای آنها به کرونا و میزان شدت بیماری است. پژوهشگران به‌تازگی به نتایج تازه‌ای دست یافته‌اند که نشان می‌دهد گروه خونی ممکن است در آسیب‌پذیری فرد نسبت به بیماری کرونا و احتمال افزایش شدت بیماری نقش داشته باشد. البته دلایل این ارتباط هنوز روشن نیست و نمی‌دانیم تأثیر و پیامدهای این رابطه برای بیماران چیست و پژوهش‌ها در این aزمینه همچنان ادامه دارد. در ادامه، نتایج به‌دست‌آمده درمورد ارتباط میان گروه خونی و ابتلا به بیماری کرونا و نظرات دانشمندان در این زمینه را بررسی می‌کنیم.

شرح و نتایج پژوهش‌های انجام‌شده
در دو پژوهشی که به‌تازگی در مجله Blood Advances منتشر شده‌اند، رابطه میان گروه خونی و احتمال ابتلا به کرونا بررسی شده است.

1. تحقیق پژوهشگران دانمارکی
در یکی از این تحقیقات که در دانمارک انجام شده است، پژوهشگران داده‌های مربوط به افرادی را تحلیل کردند که بین ۲۷ فوریه و ۳۰ جولای آزمایش شده بودند و توزیع گروه‌های خونی در میان این افراد را با داده‌های افرادی که آزمایش کرونا انجام نداده بودند مقایسه کردند. در این تحقیق، پژوهشگران داده‌های بیش از ۴۷۳ هزار نفر را که تست کووید ۱۹ انجام داده بودند با داده‌های به‌دست‌آمده از گروه کنترلی شامل بیش از ۲٫۲ میلیون نفر از جمعیت کشور دانمارک مقایسه کردند.

در این پژوهش، فقط ۳۸٫۴ درصد از ۷۴۲۲ فردی که تست کرونای آنها مثبت بود گروه خونی O داشتند؛ در حالی که در ۲٫۲ میلیون نفری که تست کرونا انجام ندادند، گروه خونی ۴۱٫۷ درصد افراد O بود. در مقابل، در ۴۴٫۴ درصد از افراد دارای گروه خونی A تست کرونا مثبت بود؛ در حالی که در جمعیت گسترده‌تری از مردم دانمارک، این گروه خونی ۴۲٫۴ درصد از جمعیت را تشکیل می‌دهد.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد احتمال ابتلای افراد دارای گروه‌های خونی A ،B یا AB به کووید ۱۹ از گروه خونی O بیشتر است. پژوهشگران هیچ تفاوت قابل‌توجهی در میزان عفونت میان گروه‌های خونی A ،B و AB پیدا نکردند. از آنجا که توزیع گروه خونی میان گروه‌های نژادی متفاوت است، پژوهشگران نژاد را نیز کنترل کردند و اظهار کردند در افراد دارای گروه خونی O تعداد کمتری تست ویروس کرونا مثبت بود.

۲. تحقیق پژوهشگران کانادایی
در تحقیق دیگری در کانادا از میان ۹۵ بیمار مبتلا به کرونای شدید، ۸۴ درصد افراد با گروه خونی A یا AB نیازمند دستگاه تهویه مکانیکی یا ونتیلاتور بودند؛ در حالی که این رقم در بیماران با گروه خونی O یا B به ۶۱ درصد رسیده است؛ یعنی میزان آسیب ریوی ناشی از کووید ۱۹ در گروه‌های خونی A یا AB بالاتر بود.

در پژوهش انجام‌شده در کانادا افراد دارای گروه خونی A یا AB مدت طولانی‌تری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) بستری بودند و میانگین مدت بستری آنها در بخش مراقبت‌های ویژه ۱۳٫۵ روز بوده است؛ در حالی که افراد دارای گروه خونی O یا B در بخش مراقبت‌های ویژه به‌مدت میانگین ۹ روز بستری شده بودند. البته دوره بستری کلی افراد دارای گروه خونی A و AB در بیمارستان نسبت به افراد دارای گروه خونی O یا B طولانی‌تر نبود. پژوهشگران همچنین مشاهده کردند بیماران با گروه خونی A و AB بیشتری به‌دلیل نارسایی کلیه به دیالیز نیاز داشتند.

در مجموع، این یافته‌ها نشان می‌دهد بیماران در دو گروه خونی A و AB نسبت به افراد دارای گروه‌های خونی O یا B بیشتر در معرض خطر اختلال عملکرد یا نارسایی عضو ناشی از کووید ۱۹ قرار دارند.

اظهارات پژوهشگران این تحقیق‌ها
دکتر توربن بارینگتون (Torben Barington)، محقق ارشد پژوهش انجام‌شده در دانمارک و استاد بالینی در بیمارستان دانشگاه اودنس (Odense University Hospital) و دانشگاه دانمارک جنوبی (University of Southern Denmark) می‌گوید: «داشتن گروه کنترل مناسب بسیار مهم است، زیرا توزیع گروه خونی در گروه‌های نژادی و کشورهای مختلف ممکن است بسیار متفاوت باشد. ما در دانمارک از مزیت گروه کنترلی قوی برخوردار هستیم، زیرا دانمارک کشوری کوچک و از نظر نژادی یکدست است و از نظام بهداشت عمومی و سیستم ثبت مرکزی داده‌های آزمایشگاهی برخوردار است؛ بنابراین گروه کنترل ما مبتنی بر جمعیت است که موجب می‌شود یافته‌های ما پایه و اساسی قوی داشته باشد.»

دکتر مایپیندر سکون (Mypinder Sekhon)، پزشک مراقبت‌های ویژه در بیمارستان عمومی ونکوور کانادا و یکی از محققان پژوهش انجام‌شده در کانادا می‌گوید: «بخش خاص و منحصربه‌فرد پژوهش ما تمرکز بر تأثیر گروه خونی بر شدت بیماری کروناست.

ما آسیب ریوی و کلیوی را بررسی کردیم و در تحقیقات آتی می‌خواهیم اثر گروه خونی و کووید ۱۹ بر سایر اندام‌های حیاتی بدن را نیز بررسی کنیم. در شرایطی که دوران همه‌گیری ویروس کرونا را سپری می‌کنیم، آنچه اهمیت ویژه‌ای دارد این است که اکنون طیف گسترده‌ای از بازماندگان را داریم که از بخش حاد و بحرانی کرونا خارج می‌شوند و باید سازوکارهایی را بررسی کنیم که با استفاده از آنها می‌توانیم افراد را از نظر میزان خطر طبقه‌بندی کنیم.»

 
دلایل احتمالی ارتباط میان گروه‌های خونی و ابتلا به بیماری کرونا
گرچه نظریه‌های زیادی وجود دارد، پژوهشگران هنوز نمی‌دانند چه سازوکاری ارتباط میان گروه‌های خونی و کرونا را توضیح می‌دهد. به‌گفته دکتر مایپیندر سکون این مسئله ممکن است به‌دلیل وجود یک عامل انعقاد خون در افراد دارای گروه خونی O باشد که موجب می‌شود مشکلات انعقاد خون در این افراد کمتر ایجاد شود. لخته‌شدن خون یکی از محرک‌های اصلی در شدیدشدن بیماری کروناست.

عوامل انعقادی خون، گروهی از عوامل‌اند که وجودشان برای انعقاد و لخته‌شدن خون ضروری است و نبودشان انعقاد خون را با مشکل مواجه می‌کند.

سایر دلایل احتمالی شامل آنتی‌ژن‌های گروه‌های خونی و چ
گونگی تأثیرگذاری آنها بر تولید آنتی‌بادی برای مقابله با عفونت یا ژن‌های مرتبط با گروه‌های خونی و اثر آنها بر گیرنده‌های دستگاه ایمنی بدن است. دکتر مایپیندر سکون می‌گوید: «این رابطه مشاهده علمی مکرر و جالبی است که نیازمند پژوهش بیشتری است.»

آنتی‌ژن (Antigène) ترکیبی است که پس از ورود به بدن، موجب برانگیختن واکنش‌های ایمنی می‌شوند که در جریان آن، موادی به‌نام پادتن (آنتی‌بادی) تولید می‌شود. پادتن یا آنتی‌بادی (Antibody) نیز نوعی پروتئین است که در دستگاه ایمنی بدن، در پاسخ به حضور آنتی‌ژنی خاص، تولید می‌شود تا آن را بی‌اثر کند.

به‌گفته دکتر آمش آدالجا (Amesh Adalja)، پژوهشگر ارشد در مرکز امنیت سلامت دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور که در هیچ‌یک از این دو پژوهش شرکت نداشته است، یافته‌های دو تحقیق جدید «شواهد همگراتری را ارائه می‌دهند که نشان می‌دهند گروه خونی ممکن است در آسیب‌پذیری فرد نسبت به عفونت کووید ۱۹ و احتمال شدیدبودن بیماری نقش داشته باشد.»

در پژوهشی دیگر، که در ماه ژوئن در نشریه پزشکی نیوانگلند (The New England Journal of Medicine) منتشر شد، در بعضی بیماران کووید ۱۹ و افراد سالم داده‌هایی ژنتیکی پیدا شد که نشان می‌دهد خطر بیماری در گروه خونی A بیشتر و در گروه خونی O کمتر است.

آیا خطر بیماری در گروه خونی A بیشتر و در گروه خونی O کمتر است؟
دکتر آدالجا، که روی بیماری‌های عفونی نوظهور تمرکز دارد، می‌گوید این پژوهشِ ژنتیک همراه با دو پژوهش جدیدِ منتشرشده در نشریه Blood Advances «نشان می‌دهند شاهد پدیده‌ای واقعی هستیم و این یافته‌ها از اعتبار نسبی برخوردارند.» وی می‌گوید: «هنوز به جایی نرسیده‌ایم که این ارتباط برایمان قطعی و انکارناپذیر باشد، ولی کاملا مشخص است رابطه‌ای وجود دارد و چیزی ندیده‌ایم که مغایر با وجود چنین رابطه‌ای باشد. الگویی که درمورد گروه خونی O پیدا شده است بسیار برجسته و ویژه است.»

آدالجا گفت درمورد گروه‌های خونی و آسیب‌پذیری آنها نسبت به عفونت‌های مختلف در گذشته نیز پژوهش شده است؛ برای نمونه، پژوهشی نشان می‌دهد که افراد دارای گروه خونی O بیشتر مستعد ابتلا به عفونت نوروویروس هستند. به‌گفته دکتر آدالجا، درمورد ویروس جدیدی که موجب بیماری کرونا شده است «باید سازوکاری را بیابیم و آن را در سطح مولکولی درک کنیم تا بتوانیم با اطمینان بگوییم چگونه این اتفاق رخ می‌دهد؛ آیا واقعا گروه خونی O عامل این مسئله است یا چیزی که به‌شکلی با گروه خونی O مرتبط است.» او افزود: «اکنون پی برده‌ایم این سؤال مهمی است که باید پاسخ آن را بیابیم. باید کارهای علمی بیشتری انجام شود؛ ولی به‌نظر من ما در حال جمع‌آوری شواهد بیشتری برای این فرضیه هستیم.»

آیا باید نگران باشیم؟
بیشترِ افراد در یکی از چهار گروه خونی A ،B ،AB یا O قرار می‌گیرند. به‌گفته دکتر توربن بارینگتون تفاوت در گروه خونی تأثیر بسیار اندکی بر زندگی روزمره مردم دارد و اغلب زمانی اهمیت می‌یابد که به تزریق خون نیاز داشته باشیم و بنابراین، نباید بی‌جهت درمورد ارتباط میان گروه خونی و کرونا نگران باشیم. او می‌گوید: «نمی‌دانیم دلیل این مسئله نوعی حفاظت در گروه خونی O است یا در سایر گروه‌های خونی نوعی آسیب‌پذیری وجود دارد. به‌نظر من، این مسئله دلیل علمی دارد و زمانی که سازوکارش را بفهمیم، احتمالا می‌توانیم از آن به‌شکلی در درمان بیماری استفاده کنیم.»

دکتر مایپیندر سکون می‌گوید: «به‌عنوان پزشک، وقتی به بیماران نگاه می‌کنم و آنها را طبقه‌بندی می‌کنم، گروه خونی آخرین چیزی است که در نظر می‌گیرم؛ ولی‌ اگر می‌خواهیم گروه خونی نشانه‌ای قطعی در نظر گرفته شود، باید همین یافته‌ها در مناطق مختلفی تکرار شود و همه یک نتیجه را نشان دهند.»

دکتر سکون، که استادیار بالینی در بخش مراقبت‌های ویژه و گروه پزشکی دانشگاه بریتیش کلمبیا نیز هست می‌افزاید: «فکر نمی‌کنم گروه خونی سایر عوامل خطر شدت بیماری مانند سن و ابتلا به سایر بیماری ها و غیره را تحت‌تأثیر قرار دهد.

کسانی که گروه خونی‌شان A است، نباید وحشت‌زده شوند و افراد دارای گروه خونی O نیز نباید احساس کنند آزادند و می‌توانند به مکان‌های عمومی و شلوغ بروند.»

تأثیر این رابطه بر زندگی و سلامتی ما چیست؟
همان‌طور که در بالا نیز گفتیم، ارتباط میان گروه خونی و ابتلا به بیماری کرونا نباید موجب نگرانی یا بی‌خیالی ما شود. گروه خونی ما هرچه باشد بازهم باید تمام نکات بهداشتی و موارد احتیاطی را رعایت کنیم تا از ابتلا به کرونا یا انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کنیم. البته دلیل پایین‌بودن میزان ابتلا به بیماری و شدت آن در یک گروه خونی ممکن است در کشف روش درمان بیماری مؤثر باشد و از این نظر بسیار مهم است؛ ولی برای رسیدن به این هدف باید پژوهش‌های بیشتری انجام شود و هنوز مشخص نیست که آیا این رابطه می‌تواند در کشف روش درمان تأثیری داشته باشد.

فواید سلامتی روغن سویا شامل توانایی آن در بهبود سلامت قلب، کاهش کلسترول، بهبود ایمنی بدن سیستم، کاهش اختلالات شناختی مانند بیماری آلزایمر، جلوگیری از پوکی استخوان، و بهبود رشد، و همچنین افزایش سلامت چشم و پوست است.

روغن سویا چیست؟
روغن سویا یک روغن گیاهی است که از سویا به دست می آید و از لحاظ علمی به عنوان گلیسین ماکس (Glycine max) شناخته می شود. این روغن یکی از روغن های گیاهی شناخته شده در جهان است که شهرت آن احتمالا به دلیل کشت گسترده و بهره برداری از سویا، به ویژه در دهه های اخیر است. سویا بومی شرق آسیا است و به عنوان یک گیاه خوردنی به شمار می رود، با این حال، با وجود منشاء محدود آن؛ به دلیل قابلیت خوردنی که دارد بسیار ارزشمند است. بیشتر روغن سویا تصفیه شده، ترکیب شده و گاهی اوقات هیدروژنه شده است و می تواند به سطوح مختلف درجه بندی شود و بسته به کاربرد مورد نظر طبقه بندی می شود.

روغن سویا به دلیل وجود انواع مختلفی از اسید های چرب ضروری موجود در آن، که برای حفظ سلامت بدن ضروری هستند، نسبت به سایر روغن های گیاهی سالم تر در نظر گرفته میشود. همچنین شماری از استرول های گیاهی در روغن سویا وجود دارند که می توانند مزایای سلامتی فراوانی را در افرادی که به طور منظم از روغن سویا در رژیم غذایی خود بهره می برند، داشته باشند. محتوای ویتامین و مواد معدنی سویا، چیزی است که این گیاه خوردنی را خوشمزه و بسیار مفید ساخته است.

فواید روغن سویا برای سلامتی
روغن سویا دارای فواید بسیاری برای سلامتی است، اجازه دهید نگاهی دقیق تر به این فواید داشته باشیم.

کنترل سطوح کلسترول
روغن سویا می تواند به طور جدی شانس ابتلا به آترواسکلروز و سایر بیماری های قلبی مانند حملات قلبی و سکته مغزی را کاهش دهد. همانطور که در بالا ذکر شد، تعادل خوبی از اسیدهای چرب موجود در روغن سویا به این معنی است که بدن می تواند اسید های چرب مهم و ضروری را از رژیم غذایی دریافت کند، از جمله کسانی که سطح کلسترول را کنترل می کنند. اسیدهای چرب امگا ۳ می توانند سطوح کلسترول خطرناک را کاهش دهند و انواع منفی را از بین ببرند. علاوه بر این، اسیدهای چرب دیگر مانند اسید استئاریک، اسید پالمیتیک و اسید اولئیک نیز در مقادیر متعادل وجود دارند. ترکیب اسید چرب روغن سویا و همچنین استرول های گیاهی قوی مانند بتا-سیتستروستول می توانند باعث کاهش میزان ذخیره کلسترول در روده ها به میزان ۱۰-۱۵٪ شوند – میزانی که معمولا انتظار نمی رود!

درمان آلزایمر
آلزایمر یک بیماری وحشتناک است که میلیون ها نفر از مردم را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این بیماری موجب زوال شناختی مغز فرد می شود، زیرا ارتباطات عصبی از بین می روند و می میرند، در نتیجه تمام مسائل از یادآوری گذشته تا انجام وظایف ساده به یک چالش تبدیل می شوند. روغن سویا دارای میزان قابل توجهی ویتامین K است که به طور پیوسته با بهبود علائم آلزایمر ارتباط دارد و حتی در برخی از موارد اثرات بیماری را معکوس میکند. ویتامین K به عنوان یک آنتی اکسیدان علیه رادیکال های آزاد عمل می کند و مانع از آسیب رساندن به سلول های عصبی می شود.

تقویت سلامت استخوان
یکی دیگر از وظایف مهم ویتامین K پتانسیل استئوآرتریت آن است که بدین معنی است که می تواند رشد مجدد استخوان را تحریک کند یا فرایند بهبود استخوان را تسریع بخشد. در حالی که سلامت استخوان اغلب به کلسیم مرتبط میشود، ویتامین K (که در سویا به مقدار زیاد وجود دارد) نیز می تواند رشد استخوان را به روش بسیار مثبت تحریک کند. بنابراین، اگر میخواهید از بیماری های خاص مانند پوکی استخوان، که اغلب نتیجه طبیعی فرایند پیری است، مطمئن شوید، به روغن سویا روی آورید.

تقویت بینایی
اسیدهای چرب امگا ۳، که تا ۷ درصد کل محتوای اسید چرب در روغن سویا را تشکیل می دهند، به محافظت از غشاهای سلولی کمک می کنند. این غشاها شامل مناطق بسیار شکننده و خطرناکی از پوست و چشم ها هستند که هر دو از نقطه های ورودی مشترک برای باکتری ها و دیگر مواد خارجی می باشند. این امگا ۳ ها همچنین از طریق اقدام به عنوان آنتی اکسیدان ها و خنثی سازی رادیکال های آزاد که می توانند موجب دژنراسیون ماکولا و آب مروارید شوند، باعث بهبود سلامت چشم می شوند.

مراقبت از پوست
محتوای ویتامین E بالا موجود در روغن سویا نیز به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می کند در حالی که به طور مشابه پوست را از آسیب ناشی از رادیکال های آزاد محافظت می کند. ویتامین E به طور مستقیم با بهبود ظاهر لکه ها، کاهش زخم های آکنه، محافظت از پوست در برابر آفتاب سوختگی و تحریک رشد سلول های جدید پوست روند بهبودی را تسریع می بخشد. ویتامین E با فعالیت آنتی اکسیدانی کلی در بقیه بدن همراه است که باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود و به حذف رادیکال های آزاد که باعث ایجاد شرایط خاص مانند سرطان، پیری زودرس، اختلالات شناختی و بیماری های قلبی می شوند، کمک میکند.

رعایت احتیاط
به یاد داشته باشید که روغن سویا ممکن است یک فرم سالمتر از روغن های گیاهی باشد، اما تا حدودی اسیدهای چرب امگا ۶ آن بالا است. اگر چه، این اسیدهای چرب “ضروری” هستند، اگر متعادل مصرف نشوند می توانند مشکلاتی را به بار آورند. اگر در مورد چاقی نگران هستید، این روغن کالری زیادی دارد. علاوه بر این، سویا با بادام زمینی رابطه نزدیکی دارد، بنابراین با افزایش تعداد آلرژیهای بادام زمینی در سراسر جهان، مراقب روغن سویا نیز باشید. گذشته از این موارد، از خوردن این روغن لذت ببرید و از آن در طبخ غذا استفاده کنید.

ممکن است قبلاً با عناوین ناخوشایندی به نام سلولیت آشنا شده باشید. اصطلاحاتی که سلولیت را توصیف می‌کنند شامل “گودی‌ها”، “برآمدگی‌ها”، “ناهنجاری‌ها”، “آسیب تگرگی”، “پوست پرتقال” و احتمالاً رایج‌ترین اصطلاح “پنیر دلمه شده” است.

مطمئناً این عناوین هیچ تصویر مثبتی را برای ذهن تداعی نمی‌کنند.

اگرچه ممکن است این توصیفات ناخوشایند باشند اما می‌توانند در ارزیابی نسبتاً دقیق ظاهر پوست در طی روند ایجاد سلولیت مؤثر باشند.

سلولیت یا اصطلاح پزشکی آن “لیپودیستروفی ژنیوئید” به معنای اختلالی است که باعث می‌شود در پوست بخش‌هایی از بدن برآمدگی‌هایی ایجاد می‌شود. روش درمانی شاک‌ویو‌‌تراپی ، گزینه‌ای ایمن و غیرتهاجمی برای درمان مؤثر ظاهر سلولیت است. این شیوه درمان برای دستیابی به نتایج واقعی و قابل توجه، به لحاظ پزشکی اثبات شده و سودمند است.

سلولیت و راه‌های درمان آن
با افزایش سن، سلولیت بروز می‌کند و علت ایجاد آن تا حدودی به‌دلیل کاهش تولید کلاژن و از بین رفتن خاصیت ارتجاعی پوست است. زمانی که سطح کلاژن پایین می‌آید، بافت‌های داخلی کلاژن هم ضعیف می‌شوند.

در واقع، سلولیت در نتیجه بزرگ‌شدن سلول‌های چربی که در زیر پوست قرار دارند به وجود می‌آید. زمانی که سلول‌های چربی بزرگ‌تر شده و در زیرپوست جمع می‌شوند، پوست شروع به برآمده شدن به سمت بیرون می‌کند، به همین دلیل پوست آن قسمت دچار اثر برآمدگی و فرورفتگی می‌شود.

سلول‌های چربی که بزرگ شده‌اند جریان خون را نیز مسدود و محدود می‌کنند و نه‌تنها مشکلات گردش خون را ایجاد می‌کنند بلکه باعث می‌شوند سلول‌های چربی به شکل خوشه‌های بیشتری نیز در زیرپوست تشکیل شوند. ازآنجا که معمولاً لایه بیرونی پوست به‌دلیل افزایش سن و چربی، شروع به نازک‌ترشدن می‌کند، تکثیر سلول‌ها به شکل خوشه‌ای ادامه می‌یابند و نتیجه آن یک بار دیگر ایجاد ظاهر نامطلوب، برآمدگی و فرورفتگی خواهد بود.

درصورتی‌که در بدن شما سلولیت ایجاد شود، سه ویژگی متمایز وجود دارد که شما را متوجه آن خواهند کرد:

• درصورتی‌که هرگونه فشاری به ناحیه آسیب‌دیده وارد شود، پوست به‌طور قابل‌ملاحظه دچار “برآمدگی” می‌شود.
• هنگام ایستادن، پوست به‌طور قابل‌ملاحظه “برآمده” می‌شود، اما هنگام نشستن یا دراز کشیدن این اتفاق نمی‌افتد.
• هنگام خوابیدن و ایستادن، پوست به‌طور محسوس “برآمده” می‌شود.

شایع‌ترین نواحی بدن که سلولیت در آن‌ها ایجاد می‌شود شامل شکم، بازوها، پاها، زانوها و باسن می‌شود.

سایر بخش‌های بدن که سلولیت در آن‌ها ایجاد می‌شود هر نقطه از بدن است که کلاژن، الاستین و یا چربی و بافت زیر پوست تجزیه شود. از بین رفتن سلول‌های جوان و ضعیف‌ شدن بافت، نه تنها می‌تواند منجر به ایجاد سلولیت شود بلکه باعث افت زیبایی پوست نیز می‌شود.

ابتلا به سلولیت می‌تواند برای هر شخصی اتفاق بیفتد. هر فردی با هر اندازه، وزن، جنس و سن می‌تواند مبتلا به سلولیت شود. عوامل دیگری مانند سبک زندگی بدون تحرک، بالا رفتن سن، سیگار کشیدن، تغییرات هورمونی و عوامل ژنتیکی وجود دارند که می‌توانند ظهور سلولیت را افزایش دهند.

این باور وجود دارد که طبق آمار بیش از ۸۵ درصد از زنان پس از سن بلوغ سلولیت را تجربه می‌کنند.

این زنان هستند که بیشتر از سلولیت رنج می‌برند زیرا بدن آنها نسبت به بدن عضلانی مردان، دارای چربی بیشتری است. این امر دلیلی بر آن است که چرا فقط درصد کمی از مردان دچار سلولیت می‌شوند.

اگرچه سلولیت می‌تواند در هر سنی به خانم‌ها آسیب برساند، اما با رسیدن به ۴۰ یا ۵۰ سالگی، این وضعیت می‌تواند نسبتاً سخت‌تر شود.

دکتر گریگوری لاترنتا، متخصص در زمینه مراقب‌های پوست و دارای بورد تخصصی، معتقد است: “دست کم ۹۰ درصد از خانم‌ها دچار سلولیت هستند، حتی ممکن است این آمار نزدیک به ۱۰۰درصد باشد.”

راه‌های درمان سلولیت
از آنجاکه ممکن است ایجاد سلولیت موجب ناخشنودی از ظاهر آن و پایین آمدن اعتمادبه‌نفس شما شود، یا باعث شود از سن واقعی خود مسن‌تر به نظر برسید، می‌توان از چندین روش مختلف درمانی برای رفع آن استفاده کرد.

برخی از روش‌های درمان سلولیت شامل موارد زیر است:

• پوشاندن نواحی آسیب‌دیده
• ورزش
• رژیم غذایی
• بستن باند (با ترکیب گیاهی جلبک دریایی، گِل، قهوه)
• استفاده از لوسیون‌های بدن، کرم‌های لیفتینگ و نرم‌کننده
• برنزه کردن پوست
• ابزار فشرده‌سازی (پوشیدن جوراب‌های مخصوص، فرم دهنده‌های بدن / لاغرکننده‌ها)
• آب‌رسانی (نوشیدن آب بیشتر برای آب‌رسانی به پوست)
• ماساژ
• لیزر، نوردرمانی با اشعه‌های قرمز یا آبی
• لیپوساکشن

با وجود آنکه برخی از این روش‌ها می‌توانند ظاهر پوست را بهبود ببخشند، اما هیچ‌یک از آنها “درمان قطعی” برای از بین بردن سلولیت نیستند.

مطمئناً ورزش کردن به مدت ۱۵ تا۳۰ دقیقه در روز، نوشیدن مقدار زیادی آب برای مرطوب نگه‌داشتن پوست و استفاده از لوسیون‌های موضعی برای مرطوب نگه‌داشتن لایه بیرونی پوست می‌توانند به زیبایی هر چه بیشتر پوست کمک کنند.

اگرچه، مسئله‌ای که در مورد اکثر این روش‌ها وجود دارد این است که آنها برای کاهش سلولیت در سطوح عمیق سلول‌ها عمل نمی‌کنند.

به عنوان مثال، کرم‌ها، به ویژه آنهایی‌که حاوی رتینول هستند، می‌توانند به حفظ نرمی و صافی پوست کمک کنند، اما به طور معمول به اندازه کافی در عمق پوست جذب نمی‌شوند تا در آن ناحیه عمل کنند. همچنین در حالی که با عمل لیپوساکشن می‌توان توده‌های سخت چربی را از بدن خارج کرد اما کرم‌ها تأثیر چندانی در درمان سلولیت ندارند.

متأسفانه، هیچ‌کدام از این روش‌ها نتایج طولانی‌مدت و چشمگیری برای کاهش یا از بین بردن ظاهر سلولیت ارائه نمی‌دهند.

روش درمانی شاک‌ویو‌‌تراپی در کاهش سلولیت
خبر خوب این است که بر اساس مطالعات موردی، به لحاظ پزشکی ثابت شده است که روش درمانی موسوم به شاک‌ویو‌‌تراپی اکستراکورپوریل (ESWT) کاهش و بهبود ظاهر سلولیت را نشان داده است.

شیوه درمانی شاک‌ویو‌‌تراپی در ابتدا برای درمان دردهای مزمن در مفاصل، ماهیچه‌ها و سایر آسیب‌های همراه با درد مورداستفاده قرار می‌گرفت. کسانی که از این آسیب‌های مزمن رنج می‌بردند پس از تنها چند جلسه درمانی با روشESWT، بهبود در حرکت، بهبودی و مدیریت درد را گزارش دادند.

پس از انجام آزمایش‌های بیشتر، شواهد جالبی در خصوص تأثیر و سودمندی این روش درمانی و پیشرفت حقیقی و قابل تأمل در درمان کاهش سلولیت به‌دست آمد.

پس از انجام یک سری از درمان‌ها، نتایج مثبت به‌دست‌آمده از روش درمانی ESWT را می‌توان به‌صورت زیر دسته‌بندی کرد:

• کاهش ایجاد سلولیت و بهبود ظاهری آن
• از بین بردن سلول‌های چربی که اندازه‌شان بزرگ شده است
• بازگرداندن بافت همبند
• تقویت بافت ماهیچه
• بهبود خاصیت ارتجاعی پوست
• افزایش تخلیه لنفاوی (از بین بردن سموم / مواد زائد)
• بهبود جریان خون
• افزایش تولید کلاژن
• کاهش علائم ظاهری یعنی خطوط و زخم‌ها
• استحکام‌بخشیدن به پوست شل

مزایای استفاده از این شیوه درمانی را می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:
روش درمانی شاک‌ویو‌‌تراپی ، ایمن، غیرتهاجمی، مورد تأیید سازمان غذا و دارو برای کاهش سلولیت و سایر مزایای بهبودیافته بدن است.

می‌توان توسط آن قسمت‌های مختلف بدن را به‌طور مؤثر درمان کرد.

اگر چه پس از درمان نیازی به استراحت وجود ندارد، اما توصیه می‌شود در حدود ۴۸ ساعت از انجام فعالیت خودداری شود.

یک جلسه معمولی انجام درمان ESWT در حدود ۳۰ دقیقه یا کمتر طول می‌کشد.

می‌توان تنها در چند جلسه نتایج قابل‌توجهی را کسب کرد (۸ تا ۱۰ جلسه درمانی توصیه می‌شود.)

هزینه هر جلسه درمانی بسته به نوع تسهیلات مرکز درمانی، نوع دستگاه و امواج موردنیاز متفاوت است.

اگرچه این راه‌حل یا درمان، دائمی نیست و برای دستیابی و حفظ اثر مطلوب و موردنظر به چندین روش درمانی نیاز هست، اما بیش از ۷۸ درصد از بیماران در ظاهر پوست خود و درمان مؤثر سلولیت نتایج عالی را تجربه کرده‌اند.

متخصص اعصاب و روان بیمارستان مسیح دانشوری با اشاره به اینکه میزان مرگ و میر بر اثر کرونا در مردان دوبرابر زنان است، گفت: گزارش آمار مرگ و میر در سایر کشورها بر اثر کرونا نیز گواه این موضوع است که مردان ضعیف‌ترند.

دکتر میترا صفا با ارایه گزارشی از بستری شدگان با تشخیص کووید ۱۹ در بیمارستان دکتر مسیح دانشوری، اظهار کرد: آمارها از تاریخ اول اسفند 98 تا 7 مهر 99 نشان می‌دهد، تعداد مبتلایان و مردان بستری در این بیمارستان تقریبا دو برابر خانم‌هاست.

وی با بیان اینکه از مجموع مراجعه کنندگان به بیمارستان مسیح دانشوری ۶۳ درصد را مردان و ۳۷ درصد را زنان تشکیل می‌دهند، گفت: میانگین سنی بیماران بستری نیز حدود ۵۰ سال گزارش شده است.

وی میزان مرگ و میر در اثر ابتلا به کرونا در مردان را دو برابر زنان عنوان کرد و توضیح داد: گزارش آمار مرگ و میر در سایر کشورها بر اثر کرونا نیز گواه این موضوع است که مردان در برابر کووید ۱۹ ضعیف ترند به طورمثال در نیویورک مردان دوبرابر زنان، چین بیش از ۷۰ درصد و در اروپا ۶۳ درصد مرگ و میرها مربوط به مردان گزارش شده است.

دکتر صفا یکی از احتمالات مقاوم تر بودن سیستم ایمنی زنان در مقایسه با مردان را وجود آنزیم های ACE۲ در مردان ذکر کرد و گفت: این آنزیم باعث می‌شود وقتی فرد مبتلا به کرونا می‌شود بافت ریه سریع‌تر آلوده شود.

وی در ادامه وجود استروژن در زنان را یکی از علل مقاوم تر شدن سیستم ایمنی در برابر کرونا ذکر کرد و ادامه داد: کروموزوم X اضافه در بدن زنان نیز یکی از علل مقاوم تر شدن سیستم ایمنی بدن زنان در مقایسه با مردان است.

متخصص اعصاب و روان دانشگاه افزایش مشکلات زمینه‌ای در مردان نظیر فشارخون، بیماری کبد، سل و تمایل بیشتر مردان نسبت به مصرف سیگار را یکی دیگر از علل مرگ و میر بالا در این جنس ذکر کرد.

وی از افزایش شمار بیماران با حال وخیم بر اثر ابتلا به کرونا در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان مسیح دانشوری خبر داد و افزود: مردان حدود دو برابر بیشتر از خانم ها دوره حاد این بیماری را طی می‌کنند.

دکتر صفا در مورد میانگین طول زمان بستری در بخش آی سی یو نیز گفت: تقریبا زمان بستری بین زنان و مردان برابر است.

وی در بخش دیگری با بیان این که ۵۹ درصد پرستاران مبتلا به کرونا در این بیمارستان خانم‌ها هستند خاطرنشان کرد: شدت نگرانی، اضطراب و افسردگی پرستاران زن نسبت به ابتلای اعضا خانواده به کرونا دوبرابر آقایان است.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، این متخصص اعصاب و روان با اشاره به این که شدت افسردگی در پرستارانی که خانواده آنها مبتلا به کرونا بوده‌اند بیشتر از پرستارانی بود که خودشان مبتلا به کرونا شده‌اند، عنوان کرد: در واقع نگرانی خانم‌های پرستار زمانی که مبتلا به کرونا می‌شوند به مراتب کمتر از زمانیست که یکی از اعضا خانواده مبتلاست.

وی در ادامه توجه به سلامت روح و روان بانوان را ضروری ذکر کرد و اهمیت اختصاص یک روز در تقویم جهانی با نام روز سلامت روان بانوان را یادآور شد.

اگرچه کمبود ویتامین ب ۱۲ در گیاهخواران و وگان‌ها شایع‌تر است و می‌تواند خطرات زیادی برای آنها ایجاد کند اما افرادی که گوشت قرمز مصرف می‌کنند نیز ممکن است به کمبود ویتامین ب۱۲ دچار شوند.

حفظ سطح مناسبی از ویتامین ب ۱۲ ، کار دشواری نیست اما شما باید در این‌باره کاملا هوشیار و دقیق عمل کنید، به‌خصوص اگر گوشت یا لبنیات مصرف نمی‌کنید.

این همه سر و صدا در مورد ویتامین B12 برای چیست؟
ب۱۲ به‌عنوان یک ویتامین ضروری محلول در آب، به طور طبیعی در بسیاری از مواد غذایی متداول مانند ماهی، تخم‌مرغ، گوشت و محصولات لبنی وجود دارد. از آنجا که هر روز افراد بیشتری بدون انجام تحقیقات لازم به سبک زندگی گیاهخواری یا وگان روی می‌آورند، کمبود ویتامین B12 در سال‌های اخیر افزایش یافته است.

ب ۱۲ یک ویتامین بسیار مهم است؛ چون گروه‌های متیل ضروری را که در سنتز پروتئین DNA نقش دارند، فراهم می‌کند. بدن شما می‌تواند ویتامین ب ۱۲ را به مقدار کافی در کبد ذخیره کند و تا چندین سال مورد استفاده قرار دهد، بنابرین کمبود این ویتامین باید نادر باشد. با این حال برخی بدن‌ها قادر نیستند به‌درستی از ب۱۲ استفاده کنند که به کمبود ب ۱۲ منجر می‌شود.

علائم کمبود ویتامین B12
علی‌رغم نادر بودن این وضعیت، اثرات آن می‌توانند جدی باشند و باعث آسیب دائمی به مغز و سیستم عصبی شوند. به‌منظور اجتناب از این اثرات جدی، مراقب ترکیبی از علائم زیر باشید:

• کم‌خونی
• کبودی مکرر
• تپش قلب
• بی‌حسی و سوزن سوزن شدن در دست‌ها یا پاها
• ضعف و کمبود انرژی
• ازدست دادن اشتها
• از دست دادن حافظه یا پریشانی ذهنی
• افسردگی
• تنگی نفس

علل کمبود ویتامین B12
اگرچه کمبود ب۱۲ نسبتا نادر است اما مشکلات بسیاری وجود دارند که می‌توانند باعث بروز آن شوند. رژیم غذایی لزوما عامل اصلی در کمبود ب ۱۲ نیست اما برخی انتخاب‌های غذایی می‌توانند مشکل ایجاد کنند. همانطور که در بالا گفته شد، گیاهخواران و وگان‌ها مستعد کمبود ب ۱۲ هستند، چون ب۱۲موجود در گوشت و محصولات لبنی را دریافت نمی‌کنند.

کم‌خونی پرنیشیوز، اغلب علت اصلی کمبود ب۱۲ است. این نوع کم‌خونی باعث می‌شود که بدن‌تان سلول‌های سالمی را که قادر به جذب ب۱۲ هستند، از بین ببرد. بیماری‌‌های مربوط به گوارش نیز می‌توانند زمینه‌ی کمبود ب ۱۲ را ایجاد کنند، مانند بیماری کرون، سلیاک یا یک انگل

می‌ترسید که کمبود ویتامین B12 داشته باشید؟
برای آنکه بفهمید آیا به کمبود ب۱۲ دچار هستید یا نه، می‌توانید آزمایش‌های متعددی انجام دهید. به عنوان مثال پزشک شما ممکن است شمارش کامل خون، یک تست هموسیستئین یا تست اسید متیل مالونیک را توصیه کند. با این حال مهم‌ترین گام، مراجعه به پزشکی است که در تشخیص و درمان کمبود ب۱۲ تجربه دارد.

اضافه کردن ب ۱۲ به رژیم غذایی‌تان
بهترین راه برای جلوگیری از کمبود ویتامین B12، آن است که مطمئن شوید در وهله‌ی اول، مقدار کافی از آن را دریافت می‌کنید. اگر گوشت و مواد لبنی مصرف می‌کنید، گوشت بدون چربی و لبنیات بیشتری را در رژیم غذایی‌تان جای دهید، مانند بوقلمون بدون چربی، تخم‌مرغ و ماهی وحشی. وگان‌ها و گیاهخواران می‌توانند مخمر، جلبک دریایی و خزه‌ی دریایی را به رژیم غذایی‌شان اضافه کنند.

با این حال مصرف مکمل ب ۱۲ برای اکثر افراد، بسیار مفید است. مصرف روزانه‌ی مکمل ب۱۲ می‌تواند به حفظ سطوح مناسبی از این ویتامین کمک کند. برخی از مردم نیز ترجیح می‌دهند از آمپول‌های ب ۱۲ استفاده کنند.

جو یکی از پرمصرف‌ترین دانه‌ها در رژیم غذایی انسان است. این دانه همه‌کاره بسیار مغذی است و می‌تواند در بسیاری از غذاها مصرف شود.

این دانه علاوه بر سرشار بودن از مواد مغذی باعث سلامتی بدن نیز در مواردی مانند کاهش وزن، کاهش سطح کلسترول و سلامت قلب می‌شود.

در ادامه به ۶ مزیت خارق العاده جو مبتنی بر شواهد می‌پردازیم:

جو؛ سرشار از مواد مغذی مفید
جو، سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر ترکیبات مفید گیاهی است.

این دانه در شکل‌های مختلفی از جمله جو پوست شده، جو آسیاب شده، جو پرک و آرد جو در بازار وجود دارد.

تقریباً در تمامی انواع جو به غیر از جو مروارید که به منظور درخشش و زیبایی دانه بخشی از لایه‌های سبوس‌دار بیرونی به همراه پوسته حذف می‌شوند، در دیگر انواع جو این دانه به صورت کامل و همراه با سبوس مورد استفاده قرار می‌گیرد.

زمانی که جو، به صورت کامل مصرف شود می‌تواند منبع غنی فیبر، مولیبدن، منگنز و سلنیوم باشد. این دانه همچنین حاوی مقادیر خوبی از مس، ویتامین B1، کروم، فسفر، منیزیم و نیاسین است.

همچنین جو، حاوی لینگن است، لینگن گروهی از آنتی‌اکسیدان‌ها است که خطر بیماری‌های قلبی و سرطان را کاهش می‌دهند.

سعی کنید پیش از مصرف، جو را خیس کنید. این عمل باعث می‌شود تا مواد مغذی جو، بهتر جذب بدن شوند.

خیساندن جو همچنین می‌تواند سطح ویتامین، مواد معدنی، پروتئین و آنتی‌اکسیدان را افزایش دهد.

گرسنگی را کاهش می‌دهد و ممکن است در کاهش وزن موثر باشد.
جو، به دلیل داشتن فیبر زیاد گرسنگی را کاهش می‌دهد که در نتیجه به مرور زمان باعث کاهش وزن شما می‌شود.

جو دارای فیبر محلول معروفی به نام بتاگلوکان است که این فیبر می‌تواند در روده به ماده‌ای مشابه ژل تبدیل شده و باعث کند شدن هضم غذا و جذب بیشتر مواد مغذی شود. این عمل باعث می‌شود تا اشتهای شما کاهش یابد و احساس سیری کنید.

طبق مطالعات انجام شده، فیبرهای محلول مانند بتاگلوکان مؤثرترین نوع فیبر برای کاهش اشتها و جذب مواد غذایی هستند.

فیبرهای محلول و نامحلول موجود در جو باعث بهبود هضم غذا می‌شوند.
بیشتر فیبرهای موجود در جو، نامحلول هستند که برخلاف فیبر محلول در آب حل نمی‌شوند. در عوض، این ماده به مدفوع شما اضافه می‌شود و حرکت روده را تسریع می‌کند و احتمال یبوست را کاهش می‌دهد.

در یک مطالعه چهار هفته‌ای در زنان بزرگسال نشان داده شد که خوردن بیشتر جو باعث بهبود عملکرد روده و افزایش حجم مدفوع می‌شود.

از طرف دیگر فیبر محلول جو، باعث تولید اسیدهای چرب زنجیره کوتاه (SCAFs) می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد که این اسید‌های چرب به تغذیه سلول‌های روده، کاهش التهاب و بهبود علائم اختلالات روده مانند سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، بیماری کرون و کولیت اولسراتیو کمک می‌کنند.

خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا را کاهش می‌دهد.
سنگ‌های صفراوی ذرات جامدی هستند که می‌توانند بطور خودبه‌خود در کیسه صفرا ایجاد شوند. کیسه صفرا اسیدهای صفراوی بدن را برای هضم چربی تولید می‌کند.

در بیشتر موارد، سنگ‌های صفراوی هیچ علامتی ایجاد نمی‌کنند. با این وجود، هر از گاهی سنگ‌های صفراوی بزرگ می‌توانند در مجاری کیسه صفرا قرار گیرند و باعث درد شدید شوند. در چنین مواردی اغلب با عمل جراحی کیسه صفرا را برمی‌دارند.

فیبرهای غیر محلول موجود در جو، ممکن است به جلوگیری از تشکیل سنگ‌ کیسه صفرا کمک کرده و احتمال جراحی کیسه صفرا را کاهش دهند.

در یک مطالعه ۱۶ ساله مشاهده شد که زنانی که بیشترین میزان دریافت فیبر را داشتند، ۱۳ درصد کمتر احتمال ابتلا به سنگ‌های صفراوی و برداشتن کیسه صفرا شدند.

به نظر می‌رسد که هر ۵ گرم افزایش فیبر نامحلول در رژیم غذایی، خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا را حدود ۱۰ درصد کاهش می‌دهد.

در یک مطالعه دیگر، از دو رژیم کاهش وزن سریع برای افراد چاق استفاده شد؛ یکی از رژیم‌ها سرشار از فیبر و دیگری سرشار از پروتئین. کاهش وزن سریع می‌تواند خطر ایجاد سنگ‌های صفراوی را افزایش دهد.

پس از پنج هفته، شرکت‌کنندگان در رژیم غذایی غنی از فیبر، سه برابر بیشتر از کسانی که در رژیم غذایی سرشار از پروتئین بودند، کیسه صفرای سالم‌تری داشتند.

بتاگلوکان ممکن است به کاهش کلسترول کمک کند.
جو می‌تواند سطح کلسترول را کاهش دهد. ثابت شده است كه بتاگلوكان‌های موجود در جو با اتصال به اسيدهاي صفراوي كلسترول بد (LDL) را كاهش مي‌دهند.

در یک تحقیق، مردان با کلسترول بالا تحت سه رژیم غذایی مختلف سرشار از گندم کامل، برنج قهوه‌ای و جو قرار گرفتند.

پس از گذشت پنج هفته، افرادی که تحت رژیم غذایی جو بودند میزان کلسترول آنها ۷ درصد بیشتر از شرکت‌کنندگان در دو رژیم غذایی دیگر کاهش یافته بود.

به علاوه سطح کلسترول خوب این افراد (HDL) افزایش یافته بود و میزان تری‌گلیسیرید آنها نسبت به دو گروه دیگر بیشتر کاهش یافته بود.

خطر بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.
غلات کامل رابطه مستقیمی با سلامت قلب و عملکرد بهتر آن دارند. بنابراین جای تعجب ندارد که اضافه کردن جو، به رژیم غذایی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش دهد زیرا جو می‌تواند سطح کلسترول بد خون (LDL) را کاهش دهد و همچنین به‌دلیل وجود فیبرهای محلول، فشار خون را نیز کم کند.

فشار خون بالا و کلسترول بد بالا (LDL) دو عامل شناخته شده مرتبط با خطر بیماری‌های قلبی هستند. بنابراین کاهش سطح آنها یعنی بهبود عملکرد قلب و داشتن قلبی سالم‌تر.

حرف آخر
جو، دانه ای بسیار سالم و سرشار از ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر ترکیبات مفید گیاهی است.

همچنین فیبر موجود در جو بر سلامت بدن از هضم بهتر گرفته تا کاهش گرسنگی و کاهش وزن تاثیر خوبی دارد.

نکته مهم دیگر این است که با قرار دادن جو در رژیم غذایی روزمره می‌توان از بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری های قلبی و حتی انواع خاصی از سرطان جلوگیری کرد.

سعی کنید از مصرف جو مروارید و دیگر انواع جو که لایه‌برداری شده‌اند خودداری کنید و تنها از جو کامل استفاده کنید تا به بهترین شکل از مزایای این دانه ارزشمند بهره مند شوید.

آرتروز (آرتریت) بر روی مفاصل و بافتی که آنها را احاطه کرده است، و همچنین بافت پیوندی تأثیر می گذارد. شایع ترین اشکال آرتروز مفاصل عبارتند از: آرتریت روماتوئید (RA)، استئوآرتریت (OA)، فیبرومیالژیا و نقرس. در حالی که هر یک از این بیماری ها می تواند دردهای مختلفی را در مناطق مختلف ایجاد کند، اما به طور کلی، هر نوع آرتروزی می تواند زندگی شما را به طرق مختلف محدود کند. خوشبختانه با خوردن غذاهای ضد التهابی می توان این بیماری را مدیریت کرد.

درد ورم مفاصل (آرتریت)
در حال حاضر، درمان مرسوم برای درد آرتریت مفاصل شامل داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) مانند ایبوپروفن، آسپرین یا هنگام شدید بودن، حتی استروئیدهایی مانند پردنیزون است. اگرچه این داروها ممکن است به تسکین علائم درد به طور موقت کمک کنند، اما علت اصلی بیماری را برطرف نمی کنند. به علاوه، تحقیقاتی در حال انجام است که خطرناک بودن این داروها، به ویژه اگر در طولانی مدت مورد استفاده قرار گیرند، را مورد بررسی قرار میدهند.

داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) با زخم ها و حتی سکته مغزی، فشار خون بالا، بیماری کلیوی و آب مروارید مرتبط هستند. در حقیقت، تحقیقات منتشر شده در Lancet، به وضوح نشان می دهند که خطر حمله قلبی پس از استفاده طولانی مدت این داروها، تا یک سوم افزایش می یابد. بعلاوه، خطر نارسایی قلبی در واقع برای کسانی که بیماری آنها شدیدتر است و به تبع آن NSAID بیشتری مصرف میکنند، دو برابر است.

درمان طبیعی آرتروز
التهاب عامل اصلی دردهای آرتریت است. خوشبختانه، خوراکی هایی وجود دارند که نه تنها به کاهش التهاب پس از بروز بیماری کمک میکنند، بلکه در جلوگیری از بروز آن نیز نقش دارند. برخی از خوراکی ها می توانند به مسدود شدن سیگنال های درد کمک کرده و حتی درد را بهتر کنند و آسیب های موجود در بافت های مفاصل و غضروف شما را درمان کنند. درست در مقابل اینکه بعضی از خوراکی ها می توانند به بهبود آرتریت مفاصل کمک کنند، برخی دیگر مانند سایر خوراکی های فرآوری شده و قند می توانند در بروز این بیماری نقش داشته باشند و باعث التهاب بیشتر شوند. استانداردهای رژیم التهابی شامل چربی های فرآوری شده، کافئین و الکل هستند.

در اینجا بهترین خوراکی ها برای بهبود و پیشگیری از آرتریت وجود دارد.

زنجبیل یکی از شناخته شده ترین ادویه های ضد التهابی در کره زمین است. این ادویه تند مزه حاوی ترکیبات قوی به نام گینجرول است که می تواند به جلوگیری از تولید مواد شیمیایی و هورمون هایی که باعث درد می شوند کمک کند. مطالعات نشان می دهند زنجبیل، چه به صورت خام و چه پخته، می تواند به خوبی و حتی بهتر از چندین NSAID معمولی از جمله ایبوپروفن عمل کند.

یک راه سریع، آسان و بسیار مؤثر برای بهره مندی از مزایای ضد التهابی زنجبیل مصرف آن در چای است. به راحتی ۴ یا ۵ تکه ریشه زنجبیل تازه را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه به آب جوش اضافه کنید، سپس نوش جان کنید. شما حتی می توانید برای تسکین سریع درد، یک تکه پوست کنده زنجبیل خام بجوید.

فلفل های خیلی تند
اگر تا به حال فلفل های خیلی تند خورده باشید، می دانید که چقدر سریع این نوع فلفل ها می توانند روی بدن شما تأثیر بگذارند. فلفل های خیلی تند مانند فلفل های کاین حاوی کپسایسین هستند، ماده مؤثری که باعث می شود بدن شما اندورفین (“هورمونهای شادی”) آزاد کند.

می توانید فلفل های تند را پخته یا خام میل کنید. کافی است چند مورد را به وعده های غذایی خود اضافه کنید یا نصف قاشق چای خوری فلفل کاین را به یک لیوان آب، چای، آب میوه یا حتی شیر اضافه کنید و روزانه بنوشید. همچنین می توانید کپسایسین را به شکل کپسول مصرف کرده یا از آن در کِرِم برای مصارف موضعی استفاده کنید، اگرچه باید کِرِمی پیدا کنید که حاوی حداقل ۰٫۰۷۵ درصد کپسایسین باشد.

آلبالو و گیلاس
این میوه شیرین و در عین حال مقوی حاوی آنتوسیانین های فراوان است، آنتی اکسیدان های قدرتمندی که عامل قرمزی رنگ گیلاس هستند. آنتوسیانین ها التهاب را مسدود کرده و آنزیم های درد را به همان روش ضدالتهاب های غیراستروئیدی مهار می کنند. یک مطالعه در سال ۲۰۰۴ در دانشگاه جان هاپکینز نشان می دهد که آلبالو می تواند حساسیت به درد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و حتی به اندازه بسیاری از داروهای ضد التهابی معمولی مؤثر است.

مطالعات دیگر نشان می دهد که آنتوسیانین های قدرتمند موجود در گیلاس به اندازه دو نوع از رایج ترین NSAID که برای التهاب استفاده می شوند مؤثر هستند.

سیر
سیر یک ضد التهاب قدرتمند است که قرن ها به منظور کاهش شماری از بیماری ها از جمله درد و ورم مفاصل مورد استفاده قرار گرفته است. سیر حاوی آنتی اکسیدان ها و به طور ویژه یک ترکیب قوی حاوی گوگرد است که به آلین معروف است.

هنگامی که حبه های سیر خام له، خرد یا جویده می شوند، آلییناز را آزاد می کنند، آنزیم قدرتمند دیگری که آلین را به آلیسین تبدیل می کند، که عامل بو، طعم و خاصیت درمانی قدرتمند سیر است.

چغندر
چغندر منبع مهمی از بتانین و ولگاگزانتین است، هر دو فیتون ها به عنوان بتالائین شناخته می شوند که دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و سم زدایی هستند.

ماهی قزل آلا (صید وحشی)
ماهی قزل آلا حاوی اسید ایکوزاپنتانوییک (EPA) و اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA) است. ثابت شده است این اسیدهای چرب امگا ۳ به جلوگیری یا کاهش التهاب کمک کرده و درد و تورم ناشی از آرتریت را کاهش می دهند. مطالعات نشان می دهند افرادی که به طور مرتب ماهی های سرشار از امگا ۳ می خورند، کمتر احتمال دارند به آرتریت روماتوئید مبتلا شوند. همچنین، برای افرادی که در حال حاضر آرتروز دارند، امگا ۳ ماهی می تواند به کاهش تورم و درد مفاصل کمک کند.

کلم بروکلی
همانطور که پیداست خوردن کلم بروکلی برای شما بسیار مفید است. مطالعات نشان می دهند که کلم بروکلی سرشار از آنتی اکسیدان ها و همچنین برخی مواد ضد التهابی بسیار قدرتمند است. آنها نه تنها در کاهش استرس اکسیداسیون در سلول های شما اثرگذار هستند بلکه با اثرات التهاب مزمن مقابله میکنند. این تاثیر در نهایت می تواند به کاهش درد افراد مبتلا به آرتروز کمک کند.

روغن زیتون خالص
روغن زیتون فرا بکر حاوی ترکیبی به نام اولئوکانتال است، که دارای خواص ضد التهابی قدرتمندی مشابه ایبوپروفن است. مطالعه منتشر شده در مجله بیوشیمیایی تغذیه ای نشان می دهد که اولئوکانتال به طور ویژه برای آرتریت روماتوئید مفید است و می تواند هم بر التهاب مزمن و هم بر روند التهاب حاد تأثیر بگذارد.

تمشک آبی (بلوبری)
تمشک آبی به عنوان یکی از قوی ترین آنتی اکسیدان های موجود و یکی از محبوب ترین میوه های ضد التهابی شناخته شده است. تمشک آبی همچنین حاوی یک ترکیب ضد التهابی بسیار قدرتمند است که تحت عنوان کوئرستین شناخته می شود.

کوئرستین یک فیتونوترینت مغذی قدرتمند است که به مبارزه با التهاب بیشتر کمک می کند، و این مسئله به نوبه خود، در کاهش درد آرتریت تاثیرگذار است.

پرتقال
همه می دانند که پرتقال منبع اصلی ویتامین C است که درمان شماره یک برای سرماخوردگی و آنفولانزا است. اما مطالعه ای که در مجله آمریکایی اپیدمیولوژی منتشر شده است نشان می دهد که مصرف ویتامین C خطر ابتلا به بیماری RA را ۳۰ درصد کم میکند.

بوک چوی
بوک چوی سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان های قوی است که بیش از ۷۰ مورد از جمله اسید هیدروکسی سینامیک هستند که به طور موثر باعث کاهش التهاب می شوند. بوک چوی همچنین منبع اصلی امگا ۳ است، همچنین ضد عفونی کننده ای قدرتمند است. این کلم سبز برگدار سرشار از ویتامین K، یکی دیگر از عوامل قدرتمند برای تنظیم پاسخ های التهابی بدن است.

چای سبز
چای سبز یک آنتی اکسیدان شناخته شده است. همچنین سرشار از پلی فنولی است که به کاتچین معروف است، از جمله اپی گالوکاتچین -۳-گالات (EGCG) ، که تا ۶۳ درصد از کل کاتچین موجود در چای سبز را تشکیل می دهد. مطالعات نشان می دهد که EGCG در مورد توانایی های آنتی اکسیدانی ۲۵ تا ۱۰۰ برابر قوی تر از ویتامین C و E است.. فقط یک فنجان چای سبز می تواند ۶۰ تا ۱۲۵ میلی گرم کاتچین از جمله EGCG را فراهم کند، که به کاهش التهاب و کاهش سرعت از بین رفتن غضروف کمک می کند.

گریپ فروت
گریپ فروت ها سرشار از ویتامین هایی مانند تیامین، ریبوفلاوین، ویتامین های C و E ، نیاسین و اسید پانتوتنیک هستند. مطالعات نشان می دهد که گریپ فروت می تواند به کاهش التهاب و درد مفاصل ناشی از آرتروز کمک کند. همچنین نشان داده شده است که مقادیر بالای ویتامین C موجود در گریپ فروت در شکل گیری کلاژن و پروتئوگلیکان ها، دو ماده اصلی بافت غضروف هستند که عملکردی مانند کوسن و روانکاری لازم برای حرکت مفصل و عملکرد مناسب را فراهم میکنند.

لوبیا
مطالعات نشان می دهند که ماده ای به نام پروتئین واکنشی C (CRP)، که توسط کبد شما تولید می شود، می تواند التهاب را در بدن شما افزایش دهد. با توجه به مطالعات بیشمار، لوبیا نه تنها منبع عالی فیبر است بلکه به کاهش CRP نیز کمک می کند.

توت فرنگی
توت فرنگی حاوی آنتی اکسیدان های قدرتمندی به نام آنتوسیانیدین ها است که نه تنها به میوه هایی مانند گیلاس، تمشک و توت فرنگی رنگ قرمز می بخشند، بلکه به کاهش التهاب نیز کمک می کنند. مطالعه ای که در سال ۲۰۰۷ در ژورنال کالج آمریکایی تغذیه منتشر شد، نشان می دهد افرادی که توت فرنگی بیشتری می خورند، سطوح CRP پایین تری دارند.

به گفته محققان، غربالگری سلامت روانی در شروع و در طول درمان سرطان حیاتی است.

مطالعه ای جدید نشان می دهد که افسردگی در افراد مبتلا به سرطان، رایج است، هر چند اغلب نادیده گرفته می شود.

افسردگی بیماران سرطانی
محققان افسردگی را در ۴۰۰ بیمار تحت درمان برای سرطان در سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ در مرکز سرطان دانشگاهی در نیوآرک، نیج، مورد بررسی قرار دادند. سن بیماران بین ۲۰ تا ۸۶ سال با میانگین سن ۵۵ سال بود.

افسردگی در ۴۰ درصد بیماران یافت شد و محققان دریافتند که ۳ مورد از ۴ بیمار هرگز برای افسردگی تشخیص داده نشده بودند یا درمان نشده بودند.

این مطالعه در نشست سالانه انجمن انکولوژی رادیویی آمریکا در سن دیگو ارائه شد. یافته های ارائه شده در این این جلسات معمولا تا زمانی که در مجله ای با بررسی دقیق، منتشر شوند به عنوان یافته های مقدماتی تلقی میشوند.

نویسنده این مطالعه، دکتر جیسون دوموگاوئر، دانشجوی دانشکده پزشکی نیوجرسی دانشگاه راتگرز، در نیوآرک گفت: “میزان شیوع افسردگی در میان بیماران سرطانی همچنان بالا است، به ویژه افرادی که در مرکز سرطان شهری تحت درمان هستند و همچنین زنان یا از افرادی که به خاطر بیماری خود ناتوان هستند”.

او گفت: “چیزی که مایه هراس است، این است که افسردگی در اکثر این بیمارها هنوز تشخیص داده نشده و درمان نشده است، که نشان دهنده شکاف مهمی در مراقبت های سرطان و فرصتی برای بهبود نتایج بیماران است.”

به گفته موسسه ملی سرطان ایالات متحده، بین ۱۵ تا ۲۵ درصد از بیماران مبتلا به سرطان دارای افسردگی هستند که دو تا سه برابر بیشتر از جمعیت عمومی ایالات متحده است.

دوموگاوئر گفت: تشخیص و درمان کلیدی هستند.

وی گفت: “یافته های ما نشان دهنده نیازی آشکار برای اقداماتی از جمله غربالگری افسردگی در مراجعات اولیه و دائمی بیمار، شروع درمان های روان شناختی برای بیماران شناسایی شده و افزایش همکاری با ارائه دهندگان خدمات بهداشت روانی در مراکز درمانی سرطان هستند.”

دوموگاوئر گفت: “این تلاش ها برای بیماران در مراکز شهری، زنان، و افرادی که به دلیل بیماری خود قادر به انجام کار نیستند، بسیار مهم هستند.”

تخمدان ها بخشی از سیستم تولید مثل زنان هستند. آنها در قسمت پایین شکم در دو طرف رحم قرار دارند. زنان دارای دو تخمدان هستند که تخمک و همچنین هورمون استروژن و پروژسترون تولید می کنند.

گاهی اوقات یک کیسه پر از مایع که کیست نامیده می شود در یکی از تخمدان ها رشد کرد. بسیاری از زنان در طول زندگی خود حداقل یک بار به کیست مبتلا خواهند شد. در اغلب موارد، کیست بدون درد و بدون علائم خواهد بود خواهد.

انواع کیست تخمدان
انواع مختلفی از کیست تخمدان، از جمله کیست های درموئید و کیست اندومتریوما وجود دارند. با این حال، کیست های عملکردی یا فانکشنال شایع ترین نوع کیست ها هستند. دو نوع کیست فانکشنال شامل کیست های فولیکول و کیست جسم زرد یا کورپوس لوتئوم می باشند.

کیست فولیکول
در طول چرخه قاعدگی زن، یک تخمک در کیسه ای به نام فولیکول رشد می کند. این کیسه درون تخمدان قرار دارد. در اغلب موارد، این فولیکول یا کیسه باز می شود و تخمک آزاد می شود. اما اگر فولیکول باز نشود، مایع داخل فولیکول می تواند کیستی در تخمدان ایجاد کند.

کیست کورپوس لوتئوم
کیسه های فولیکول معمولا بعد از آزاد کردن تخمک حل می شوند. اما اگر کیسه حل نشود و منفذ فولیکول مسدود شود، مایع اضافی در داخل کیسه می تواند رشد کند و این تجمع مایع باعث ایجاد کیست کورپوس لوتئوم یا جسم زرد می شود.

انواع دیگر کیست تخمدان عبارتند از:

• کیست درموئید: توده‌ها یا زائده‌های کیسه مانند روی تخمدان که حاوی مو، چربی و بافت‌های دیگر است.
• کیست آدنوم: زائده‌های غیرسرطانی که میتوانند در سطح بیرونی تخمدان ها ایجاد شوند.
• اندومتریوما: بافت‌هایی که به طور طبیعی داخل رحم رشد می‌کنند، میتوانند در خارج از رحم رشد کنند و به تخمدان متصل می‌شود. نتیجه نهایی ایجاد کیست است.

برخی از زنان به وضعیتی به نام سندرم تخمدان پلی کیستیک مبتلا هستند. این وضعیت بدان معنی است که تخمدانها دارای تعداد زیادی کیست کوچک هستند. این مسئله می تواند باعث بزرگ شدن تخمدان ها شود. تخمدان های پلی کیسیتیک در صورت عدم درمان، می توانند باعث ناباروری شوند.

برخی از زنان به وضعیتی به نام سندرم تخمدان پلی کیستیک مبتلا هستند. این وضعیت بدان معنی است که تخمدانها دارای تعداد زیادی کیست کوچک هستند. این مسئله می تواند باعث بزرگ شدن تخمدان ها شود. تخمدان های پلی کیسیتیک در صورت عدم درمان، می توانند باعث ناباروری شوند.

علائم کیست تخمدان
در اغلب موارد، کیست تخمدان باعث ایجاد علائم نمی شود. با این حال، با بزرگ شدن کیست، علائمی می توانند ظاهر شوند. علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفخ شکم یا تورم
• دفع دردناک
• درد لگن قبل یا در دوران قاعدگی
• مقاربت دردناک
• درد در کمر یا ران
• حساسیت پستان
• تهوع و استفراغ

علائم شدید کیست تخمدان که نیازمند مراجعه فوری به پزشک هستند، عبارتند از:

• درد شدید یا تیز لگنی
• تب
• ضعف یا سرگیجه
• تنفس سریع

این علائم می توانند پارگی کیست یا پیچ خوردگی تخمدان را نشان دهند. هر دو عارضه اگر در اوایل درمان نشوند، می توانند عواقب جدی در پی داشته باشند.

عوارض کیست تخمدان
بیشتر موارد کیست تخمدان خوش خیم هستند و به طور طبیعی بدون درمان از بین میروند. این کیست ها یا علائمی ایجاد نمیکنند یا اگر ایجاد کنند سبب بروز علائم کمی می شوند. اما در یک مورد نادر، پزشک شما ممکن است یک توده کیستی سرطانی در تخمدان را در طول معاینه معمولی تشخیص دهد.

پیچ خوردگی تخمدان یکی دیگر از عوارض نادر کیست تخمدان است. این وضعیت زمانی رخ میدهد که یک کیست بزرگ باعث پیچ خوردگی تخمدان میشود بدین معنی که را از موقعیت اصلی خود خارج میکند. تامین خون برای تخمدان قطع می شود و اگر درمان نشود، می تواند باعث آسیب یا از بین رفتن بافت تخمدان شود. اگرچه پیچ خوردگی تخمدان غیر معمول است، اما نزدیک به ۳ درصد از جراحی های اورژانسی زنان و زایمان را به خود اختصاص می دهد.

پاره شدن کیست که نادر است، نیز می تواند موجب درد شدید و خونریزی داخلی شود. این عوارض خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهند و در صورت عدم درمان، می توانند خطرناک باشند.

درمان کیست تخمدان
در صورتی که کیست به خودی خود از بین نرود و یا بزرگتر شود، پزشک ممکن است درمانی را برای کاهش و یا برداشتن کیست، توصیه کند.

قرصهای کنترل بارداری
اگر چندین بار دچار کیست تخمدان شوید، پزشک میتواند قرص های ضد بارداری خوراکی را برای جلوگیری از تخمک گذاری و جلوگیری از تولید کیست های جدید تجویز کند. قرص های جلوگیری از بارداری خوراکی می توانند خطر ابتلا به سرطان تخمدان را نیز کاهش دهند. خطر ابتلا به سرطان تخمدان در زنان بعد از دوره یائسگی بالاتر است.

لاپاراسکوپی
اگر کیست شما کوچک باشد و حاصل آزمایشات تصویربرداری سرطان را رد کرده باشد، پزشک شما می تواند جراحی لاپاراسکوپی را برای برداشتن کیست انجام دهد. در این روش پزشک برش کوچکی در نزدیکی ناف شما ایجاد میکند و سپس وسیله کوچکی را برای برداشتن کیست به شکم شما وارد میکند.

لاپاراتومی
اگر کیست بزرگ باشد، پزشک می تواند کیست را از طریق برش بزرگ در شکم بردارد. آنها بیوپسی فوری را انجام می دهند و اگر تعیین کنند که کیست سرطانی است، ممکن است هیسترکتومی را برای برداشتن تخمدان ها و رحم انجام دهند.

پیشگیری از کیست های تخمدان
از کیست های تخمدان نمی توان پیشگیری کرد. با این حال، با معاینات معمول نزد پزشک متخصص زنان و زایمان می توان کیست تخمدان را در مراحل اوایل تشخیص داد. کیست های خوش خیم تخمدان، سرطانی نمی شوند. با این حال، علائم سرطان تخمدان می تواند مشابه نشانه های کیست تخمدان باشد. بنابراین، مهم است که به پزشک مراجعه کنید و تشخیص صحیح انجام گیرد. پزشک خود را از علائمی که ممکن است نشان دهنده مشکل باشند مطلع نمایید علائمی نظیر:

• تغییرات در دوره قاعدگی
• درد دراز مدت ناحیه لگن
• از دست دادن اشتها
• کاهش وزن نامعلوم
• احساس سیری

چشم انداز بیماران مبتلا به کیست تخمدان در دراز مدت چطور است؟

• برای زنان در دوران پیش از یائسگی چشم انداز این بیماری خوب محسوب میشود. اکثر کیست ها طی چند ماه ناپدید می شوند. با این حال، ابتلای مجدد به کیست های تخمدان ممکن است در زنان یائسه یا زنان مبتلا به اختلالات هورمونی اتفاق بیفتد.
• در صورت عدم درمان، برخی از کیست ها می توانند باروری را کاهش دهند. چنین کیست هایی همراه با اندومتریوم و سندرم تخمدان پلی کیستیک رایج هستند. برای بهبود باروری، پزشک میتواند کیست را بردارد. کیست های فانکشنال، آدنوما و کیست های درموئید، بر باروری تاثیری نمیگذارند.
• اگرچه بعضی از پزشکان روش صبر کردن را در مواجهه با این بیماری در پیش میگیرند، پزشک شما ممکن است عمل جراحی را برای حذف و بررسی هر نوع کیست یا توده ای که در تخمدان ها پس از یائسگی ایجاد می شود، توصیه نماید. این بدین دلیل است که خطر ابتلا به کیست سرطانی یا سرطان تخمدان پس از یائسگی افزایش می یابد. با این حال، کیست تخمدان خطر ابتلا به سرطان تخمدان را افزایش نمی دهد. برخی از پزشکان در صورتی که قطر کیست بیش از ۵ سانتیمتر باشد آن را برمیدارند.